Een hond in huis?

Een hond (in dit geval een Labrador) in huis nemen is geen lichtvaardige beslissing. U moet er zeker van zijn dat u en uw hele gezin achter de beslissing staan, want het heeft invloed op iedereen in huis.

Een Labrador wordt gemiddeld zo’n 12 jaar oud, dus u moet zeker weten dat u in staat en bereid bent de komende 12 jaar uw leven te delen met een harige huisgenoot. Een huisgenoot, bovendien, die uw kleding en meubels onder zal haren, met modderige poten tegen u op wil springen, soms zal poepen op de vloer of plassen in de keuken en zal spugen over het vloerkleed. Hij of zij zal knagen aan de tafelpoot of uw nieuwe pantoffels, of misschien een rondslingerend boek verscheuren, ondanks de miljoen kauwspeeltjes en kluifjes die u met zorg heeft uitgezocht en waar u elke ochtend bijna uw nek over breekt als u de kamer in komt lopen. Hij of zij zal tijdens een wandeling gerust een kleine wijziging in de route aanbrengen zonder u te raadplegen, zal proberen u waardering bij te brengen voor diverse luchtjes zoals ‘eau de fumier de cheval’ en ‘poisson pourri’ en zal stug volhouden, hoe vaak u ook aangeeft meer van bijvoorbeeld lavendel of potpourri te houden. Elke ochtend zal hij of zij u enthousiast begroeten en met u door weer en wind willen wandelen, ongeacht uw dringende behoefte aan een paar minuten voor uzelf met een kopje koffie en de krant. En na die wandeling in de regen zal hij of zij vrolijk langs u heen de kamer in rennen en zich met vieze poten en al op de bank installeren voor een dutje. Maar u krijgt er natuurlijk ook héél veel voor terug…

En nee, natuurlijk mag uw hond niet springen, niet op de bank, borstelt u hem elke dag, maakt u hem snel zindelijk, ruimt u alles goed op zodat hij niets kan vernielen, houdt u hem tijdens de wandelingen altijd in het oog, bent u elke ochtend fris en fruitig op tijd beneden en droogt u hem meteen af na een wandeling in de regen. Maar geloof ons, bovenstaande dingen gaan gebeuren. Misschien (hopelijk…) niet zo vaak, maar in de 12 jaar die u met uw hond gaat delen zal het allemaal vast wel eens voorbij komen. De vraag die u uzelf moet stellen is: kunt en wilt u daar, 12 jaar lang, mee omgaan? Als u die vraag met een volmondig ‘Ja’ kunt beantwoorden heeft u de eerste hindernis op weg naar uw leven als Labradoreigenaar genomen.